Maandag Wasdag

Maandag, wasdag

Gisteravond dus een tournedos gegeten en ondertussen een verslag opgestuurd naar de thuisblijvers.

Op het terras van de pizzeria/restaurant zitten veel blanken met een laptop te communiceren met een of ander thuisfront Het schijnt dat hier op dit terras ook elke vrijdag een informele bijeenkomst is van Nederlanders: borreluur dus

.

Na het eten zijn we op weg gegaan naar ons djembehotel van vorig jaar. Daar werden we zeer hartelijk ontvangen door de familie: Jeremy - zijn vrouw Tewa - de hulp in huis Mai en de twee kids van 8 en 5 jaar oud. En sinds 2 weken is er een nieuwe spruit: Alex. Dus we gingen meteen op kraamvisite en daarna te voet terug naar onze stek: Het is maar 10 min. lopen dus we zullen daar nog wel vaker binnenvallen.

Vorig jaar vlak voor ons vertrek naar Nederland zou Mai uitgehuwelijkt worden aan een veel oudere man, maar na een ernstige ziekte en daardoor veel medische kosten die Jermy moest betalen  mag ze nu blijven.

Vannacht weer eens een hele nacht door kunnen slapen na de gebroken nacht ervoor. We hebben dus een eigen kamer, met een eigen douche (de warmwaterkraan hebben we nog niet open gehad) en w.c. en op de kamer heerlijk airco, die prima functioneert.

's Morgens komen we bij de bakker heerlijk stokbrood  en met de meegebrachte smeerkaas en een blikje leverpastei (we hadden een voorzienen blik) hebben we op het terras van ons verblijf kunnen ontbijten.(ondertussen is er ook al een pot Nutella, om een idee te geven van de prijzen hier, voor een pot Nutella kun je ook 12 stokbroden kopen.

Ooit heeft het complex een zwembad gehad (ze adverteren er nog mee aan de straatkant) maar dat staat zo te zien al jaren leeg. Maar we hebben wel een heel groot gedeeltelijk overdekt dakterras met naar nu blijkt wifi van een gebouw uit de buurt.

Benge was ook al weer voor dag en dauw aanwezig. Hij heeft gisteren van Dirk een cajon kado gekregen (een aantal van jullie weet vast wat dat is) en hij is gisteravond snel naar huis gegaan om te oefenen. (2 uur lang om te beginnen)

Na een kop koffie met hem langs de weg moesten we kennis gaan maken met zijn familie. Hij woont in een buitenwijk, een soort klein dorpje tegen de stad aan, vlakbij de Nigerrivier. Op hun grondgebied groeien dus ook vele vruchtbomen waaronder de mango..

Op het centrale pleintje was een schooltje met 3 klassen (na de rondtour gaan we daar schriftjes en (kleur)potloden en balpennen brengen voor de kinderen) en op het erf waar Benge woont liepen ook een aantal groten en veel kleine kinderen.

Moeder heeft een klein winkeltje op het pleintje, oma zit aan een klein tafeltjes vruchten te verkopen, de oudste broer poetst de auto van pa. Die was voorheen chauffeur en nu gepensioneerd blokhoofd met status. Na het poetsen ging pa namelijk uit rijden, via de stoffige zandweggetjes naar de geasfalteerde weg waardoor de auto weer bijna onherkenbaar was. Het bleek  een Belgische Peugeot met nog de B naast het nummerbord en een Nederlandstalige sticker op de achterruit.

Het regent gelukkig niet al te vaak want de ruitenwissers waren nog maar de helft van ooit,.

We hadden voor de moeder van Benge (natuurlijk) een pak stroopwafels en voor de kinderen rolletjes snoep, maar oh schande, voor vader hadden we niets.

Nu heb ik al gelezen dat je in de dogon kolanoten bij je moet hebben om uit te delen aan de oudere mensen, als teken van respekt. (die zijn licht stimulerend zoals een sterke kop koffie) maar ook in de grote stad vinden ze het normaal dus in een klein winkeltje 10 noten gekocht (80 cent), ingepakt in een blad van een boom en alsnog uitgedeeld aan pa die ons vervolgens een lift gaf terug naar de stad, Voor wat hoort wat moet hij gedacht hebben. We hebben eerst even gewandeld naar de Nigerrivier tussen velden met fruit en aardappelen en bij de rivier was het een drukte van belang: vissers - nettenboeters - mannen die kleden schoon schrobben - kuddes koeien en geiten die water komen drinken en vrouwen die de was doen. Langs de oever heel veel rotzooi wat in de regentijd mee is gekomen met de stroming en bij de droogte dus gewoon achterblijft.

Matze, een van de djembe-leraren van vorig jaar, is ook al de hele dag hier dus wordt er nu op het dakterras lesgegeven aan Dirk met doundoun begeleiding van Benge en had ik tijd om een klein wasje te doen: maandag is tenslotte wasdag (aangestoken door de vrouwen langs de rivier) en we hebben heel veel bagage bij ons maar alleen het minimale is voor ons zelf en de rest is om uit te delen, dus waar we kunnen moeten we de was bijhouden. Opgehangen op de reling van het dakterras is het trouwens ook weer zo droog bij 35 graden.

We hebben het getroffen met Benge want hij is buiten muzikant ook gids voor heel Mali. Hij heeft overal contacten en overal schijnen voor hem deuren open te gaan die voor ons gesloten blijven. Ook spreekt hij een aantal binnenlandse talen waaronder die van de Dogonstammen. Dus gaat hij met ons mee op trektocht door het land. Zijn moeder komt uit Tombouctou (het hoge noorden)en zijn vader uit Sikasso (zuidoosten).

Woensdagochtend vroeg willen we gaan vertrekken naar Sikasso om Janette en Abou op te zoeken en om heel veel spullen te gaan brengen voor de familie en voor het jongerencentrum en na een paar dagen trekken we verder naar het noorden.

Kortom, we hebben het uitstekend naar onze zin, mijn Frans komt weer omhoog en Dirk kan zelfs al de grote lijnen volgen van de gesprekken. Benge wil Engels leren dus we gaan afwisselend Engels en Frans praten: 2 vliegen in 1 klap.

Op het eind van de middag zijn we nog naar een groot complex geweest waar allerlei aktiviteiten worden aangeboden aan jeugd en jong volwassenen: er werd veel gerepeteerd voor een grote uitvoering van zaterdag. Een geweldige drangroep was aan het oefenen en ook nog een percussiegroep met o.a. djembe en balafoon.

Na nog een kippetje van het spit met frietjes in een tentje langs de straat (we hebben sterke magen en alles is goed doorgebakken) nog naar de djembeclub aan de andere kant van de stad maar ondanks de harde muziek konden we onze ogen bijna niet meer openhouden van vermoeidheid dus rond half 1 met de taxi naar huis.

Inkopen doen op de markt (lappen stof en zo) moeten wachten tot we terugkomen hoewel misschien onderweg ook allerlei moois te koop is.

groetjes Dirk en Tonny

P.s nu dinsdag en met de wifi van de buren gaan we dit proberen op te sturen. Dirk heeft ook foto's geplaatst dus veel plezier ermee. We hebben er natuurlijk al weer honderden maar die komen t.z.t wel op Picasa