Nieuwjaar

2010

Hallo, allereerst vanuit Bamako de beste wensen voor 2010. Dat begon bij ons een uurtje later want hier is het Londentijd.

Oudjaarsdag was er eerst nog tijd voor djembe-les en in de loop van de middag zouden we naar een ballet-repetitie gaan kijken in de stad. Maar zoals zo vaak in Afrika was ook dit gewijzigd en ging het niet door. Aangezien we toch in de stad waren besloten we maar meteen even over de markt te lopen (schuifelen tussen de menigte door). Een gekrioel van mensen en mini-kraampjes. Alles uit de winkel van Sinkel is hier te koop, vooral stoffen – teenslippers – knalgouden sieraden – huishoudelijke artikelen etc. Ook is er een gebouw waar de handwerkslieden hun spullen aan het maken zijn zoals djembe's – kalebassen – stoelen – sieraden – maskers etc. Zo gauw je maar enige interesse toont heb je niet alleen de verkoper op je dak maar ook alle buurman-verkopers die hopen dat je ook bij hen komt kijken. Tel daarbij alle mannetjes die als tussenpersoon willen fungeren en zo hun graantje mee willen pikken. Uiteindelijk alleen een aantal hangers gekocht (Gonnie!) bij iemand die bekend was met Nederland, daar zelfs was geweest en hij kende een zekere Daphne uit Den Bosch die zalf maakt voor de huid van de albino-negers in Mali. (Rinus???- daar had ik in Waalwijk nog net over horen praten)

Om 9 uur 's avonds op weg naar het gebouw waar het concert van Salif Keita werd gehouden. De taxichauffeur had geen flauw benul en bracht ons naar een hotel van Salif Keita maar dat bleek de voetballer te zijn en niet de zanger. Wij moesten een heel eind verder zijn aan de overkant van de rivier. Wij hoopten op een prachtig concert met eten en drinken maar het viel zeer zwaar tegen. Bij de (dure) prijs was inbegrepen 1 drankje p.p. en na middernacht eten. In het voorprogramma (dat begon rond 11 uur) zat een jongeman uit Kongo die net in Dubai had opgetreden. Hij zong zijn eerste lied zo vals dat er daarna alleen nog maar door hem gedanst werd op een soort Michael Jacksonmuziek. Niet onze keus. Onder de aanwezigen in het publiek (het was helemaal niet druk) was o.a. de Franse ambassadeur met zijn hele corps diplomatique en een minister van wat voor departement dan ook. Het tweede optreden was een stuk leuker: een percussie-groep en pas vlak voor 12 uur begon Salif aan zijn optreden i.v.m. het uitkomen van een nieuw album. Nu kunnen ze in Afrika vaak hele goede muziek maken maar dat ook met kwaliteit van het geluid laten horen is er niet bij. Kortom: het klonk in onze oren vreselijk of wezijn te veel verwend wat dat betreft. Bovendien was het bedienend personeel zo onvriendelijk dat we het al snel voor gezien hielden. Zonde van het geld maar we hebben ervan geleerd.

Dus wij de straat op en met een taxi terug naar onze wijk. Daar was het heel erg gezellig dus hebben we in ons tijdelijke stamcafe/terras alles eens goed zitten te bekijken tot ver in de nacht. Werd het toch nog gezellig.

Nieuwjaarsdag:

we hadden graag een nieuwjaarsduik genomen in het koele water van een zwembad maar dat is er even niet bij. Dus gewoon eerst djembe-les voor Dirk en na de lunch met de muzikanten mee naar een spirituele sessie bij een fetisj-dame aan huis Zij is kruidendokter – bemiddelaarster – etc. etc. en vanwege Nieuwjaar moeten de geesten gunstig worden gestemd. Zo'n sessie wordt vaker gehouden maar 1 keer per jaar (Nieuwjaar) duurt zoiets 3 dagen. De muzikanten moeten dan bij toerbeurt trommelen en de aanwezigen dansen bij de opzwepende muziek in de hoop in contact te komen met de geesten en in trance te raken.. Het was nu pas de 1e dag dus men moest er nog inkomen, maar na het avondeten ging het al een stuk spiritueler aan toe. We hebben het meegemaakt vanaf 4 uur tot 11 uur 's avonds en toen vonden we het welletjes. Misschien morgen meer.

Zaterdag 2 jan.

Voor mij (Tonny) is de laatste week ingegaan (plicht/werk roept) en we hadden beloofd voor de (schoon0zussen een aantal lappen stof mee te brengen. De favoriete kleuren waren doorgegeven dus we hebben ons best gedaan om alles uit te zoeken. Vooral de Delftsblauwe (Corrie!!!!) vinden wij persoonlijk zeer geslaagd. Het zijn heel wat kilo's stof om mee terug te nemen naar Nederland maar we hebben ook meer dan 50 kilo hier achtergelaten. Om dan over de aankopen van Dirk nog maar niet te praten (djembe).

Vanmiddag zou er weer een sessie zijn maar Jeremy heeft zijn hand kapot gespeeld gisteren en moet een dag rusten maar morgen (altijd op zondag) is daar weer een bruiloft om bij te wonen. Kortom, we komen onze tijd wel door. Het was vandaag eindelijk weer eens wasdag en daarna heb ik even met mijn voeten in een emmer met sop zitten weken want met al dat stof krijg je je voeten bijna niet meer schoon en er moet veel kariteeboter op de kloven worden gesmeerd. We hebben weer een redelijk geregeld leventje met de familie en de aanloop hier en af en toe een biertje op het terras om het dagelijks leven op straat mee te maken. Daar is namelijk altijd van alles te beleven.

Groetjes van Dirk en Tonny