Dinsdag: regeldag

Vandaag het een en ander aan het regelen geweest. We hadden tegen Benge gezegd dat we vanmorgen de reislogger wilden afmaken en opsturen vanaf het terras van de pizzeria bij een kopje koffie (die is trouwens helemaal niet lekker, bij een klein houten tentje is de smaak nog beter ondanks dat er heel veel suiker in zit en veel gecondenseerde melk).

Later zouden we de koffers uitzoeken om te kijken wat er mee moet en wat hier blijft, maar na ons ontbijt zat hij al op het dakterras te wachten. Dus samen naar de koffie en later de taxi in om geld te wisselen: als je in de buurt komt van een van de grote banken word je overhoop gelopen door iedereen die met jou geld wil wisselen op straat. Maar wij hadden ons mannetje nog op een kantoortje vlakbij de markt die we kenden van vorig jaar dus die gunden wij de klandizie (en provisie).

Steeds als je ergens moet vertellen uit welk land je komt (ze raden helaas ook vaak Duitsland!!!) hebben ze het bij het horen van Nederland over de goede melk die bij ons vandaan komt. We hebben "beloofd" een koe op te sturen, maar die komt natuurlijk nooit aan.

Daarna naar het busstation om kaartjes te kopen voor de busrit naar Sikasso morgenvroeg. Daar is het een gigantisch hectische toestand. Als er een taxi aan komt rijden is dat voor een aantal handel want zij halen voor een muntje  de bagage uit de kofferbak. Dus 3 mannen rondom de taxi en de kofferbak openmakend zat er tot hun schrik niets in: we gaan dus pas morgenvroeg met de bus van 9 uur. we waren de eerste 3 die daar een kaartje voor kochten en dat betekent hier altijd dat je op volgorde van kaartjes kopen een plaatsje mag zoeken in de bus: goed geregeld dus. we weten alleen nog niet of de bus airco heeft dus we nemen mini wegwerp handdoekjes mee om het zweet af te vegen. Voor 5000 cefas per persoon (7,5 euro) gaan we morgen zo'n 400 km reizen. Verder stopt de bus een aantal keren onderweg en dan komen van alle kanten kinderen en groten aangerend om je iets te verkopen: van zakjes water tot fruit en gekookte eieren.Zien we morgen Janette weer met haar familie en de jongeren uit het centrum om een groot deel van onze bagage te brengen.

Vanmiddag een relaxmiddag gehouden met kletsen over het leven van Benge: naast djembespeler is hij ook nog eens acteur en gids, dus een veelzijdig persoon. En daarna nog een uurtje djembeles voor Dirk, gegeven door Matche, We weten nog even niet precies hoe zijn naam moet worden geschreven en bovendien is het zijn bijnaam. Van het ritme waar ze aan werken weten we de naam dus wel: het is Maraka, volgens de kenners een echt Malinees ritme wat in het hele land gespeeld wordt. Gisteravond waren we even Bij Matche op zijn familie-erf en we zagen daar minstens 30 kinderen rond lopen. de hele familie van opa en oma tot alle zonen en dochters met hun kinderen wonen daar samen: achter een poort op straat kom je op een grote binnenplaats met allerlei gebouwen voor diverse gezinnen.

En om onze vitamines op peil te houden hebben we vandaag een watermeloen gekocht van minstens 7 kilo: 2 euro! Moet je bij ons eens om komen. Op elke hoek van de straat staan de meloenverkopers, elke 50 meter is er een klein houten keetje waar je op een houten bankje een kop koffie kunt drinken of iets kunt eten - elke 50 meter is er een plekje waar je een halve of hele liter benzine kunt kopen voor je brommertje van Chinese makelij en als je tegen de avond door de stad rijdt zie je hoe groot het smog-probleem is in Bamako.

We hebben alvast het hotel tot nu toe betaald 10 euro p.p.p.n, en we besluiten daarna een hapje te gaan eten en dan op tijd naar bed. Morgen is het vroeg dag, we vertrekken om half 8 van de kamer naar het busstation.

Dat liep even anders dus: We hadden al in een klein eettentje kip en frietjes gegeten met cola erbij wat in onze ogen goedkoop was: tussen 6000 en 7000 cefas en deze keer wilden we ook zoiets maar dan wat vlees met iets erbij in een lokaal tentje: Benge vond een tafeltje op straat waar moeder aan het koken was en alle kinderen van de familie zaten er omheen: een heus restaurantje. Voor Dirk 5 vleesspiesjes met frietjes - voor mij een omelet van 2 eieren met frietjes en samen een bakje gabakken banaan en benge een salade. Totale kosten 1500 cefas = 2,50 euro. Niet te geloven dat daar iemand voor kan koken en dan ook nog iets kan verdienen.

Bij het teruglopen naar huis hoorden we vlakbij veel muziek. Wat bleek: we waren aangekomen bij het huis van een van de grootste groepen Griots. Dit zijn (vooral) vrouwen die bij b.v een huwelijk de hele levensloop van de bruid etc. al zingend komen vertellen en daarmee ook geld ophalen voor hun onderhoud. Een zeer gerespekteerd beroep. Het was de sterfdag van een van de grootste griots en ter ere daarvan was er een speciale muziek- en dansavond geregeld op het plein  voor het huis. We hebben er een tijdje zitten genieten van de sfeer en Benge heeft op een gegeven moment zelfs de doundoun van een speler gepakt om mee te spelen.

Opnieuw kwamen we toevallig weer eens bij iets speciaals terecht.

wordt vervolgd

Groetjes Dirk en Tonny